Policja, jak każda inna instytucja, która chce nadążyć za XXI wiekiem, musi postawić na sztuczną inteligencję. Inaczej zostanie w tyle za przestępcami, którzy już dawno wymienili notesy i długopisy na algorytmy i boty. AI w służbach mundurowych to nie futurystyczna wizja – to codzienność, która potrafi zarówno fascynować, jak i przerażać. Przyjrzyjmy się więc, jak algorytmy analizujące dane i rozpoznające twarze zmieniają pracę policjanta, który do tej pory kojarzył się głównie z radiowozem i lizakiem.

Rozpoznawanie twarzy – kiedy kamera wie lepiej niż człowiek

Pamiętacie te sceny z filmów, gdzie policjant godzinami przegląda nagrania z monitoringu, próbując rozpoznać twarz przestępcy? Dziś to zadanie wykonuje za niego AI w kilka sekund. Systemy rozpoznawania twarzy potrafią:

• Zidentyfikować osobę nawet w tłumie 50 tysięcy ludzi (tak, testowano to na chińskich imprezach masowych)
• Wykrywać zmiany w wyglądzie – broda, okulary, czy nawet chirurgia plastyczna nie są już problemem
• Pracować w czasie rzeczywistym, porównując twarze z bazami danych policyjnych „poszukiwanych”

Oczywiście, nie jest to technologia idealna. W 2020 roku w Detroit aresztowano niewinnego mężczyznę tylko dlatego, że algorytm pomylił go z złodziejem. Ale hej – ludzie też mylą się non-stop, a przynajmniej AI nie zasłania się „złym dniem” czy „zmęczeniem”.

Jak to działa w praktyce?

Wyobraźcie sobie taką sytuację: w banku dochodzi do napadu. Złodziej ma kaptur, ale przez ułamek sekundy kamera rejestruje jego profil. Klasyczne metody śledcze? Godziny przeglądania nagrań i zgadywanka. AI? W ciągu minut porównuje kształt czaszki, ustawienie oczu i inne unikalne cechy z bazą danych i… mamy nazwisko.

Analiza danych – kiedy liczby mówią więcej niż świadkowie

Policyjne bazy danych to dziś nie tylko kartoteki, ale żywe organizmy, które AI potrafi „nakarmić” i wykorzystać do przewidywania przestępstw. Brzmi jak „Raport Mniejszości”? Może trochę, ale bez jasnowidzenia – za to z twardymi danymi.

Co potrafi AI w analizie danych policyjnych?

• Mapy przestępczości: Algorytmy analizują tysiące zdarzeń, by przewidzieć, gdzie i kiedy najprawdopodobniej dojdzie do kolejnego przestępstwa. W Los Angeles takie systemy zmniejszyły liczbę włamań o 33%.
• Wykrywanie wzorców: AI widzi powiązania tam, gdzie człowiek widzi tylko pojedyncze zdarzenia. Seria włamań w różnych dzielnicach? Dla człowieka – przypadek. Dla AI – ten sam zespół, działający według określonego schematu.
• Analiza zachowań: Kamery wyposażone w AI potrafią wykryć nietypowe zachowania w tłumie – agresję, panikę czy podejrzane pakunki. W Tel Awiwie system ten zapobiegł kilku zamachom terrorystycznym.

Przypadek z życia wzięty

W jednym z europejskich miast AI przeanalizował dane o kradzieżach samochodów z ostatnich 5 lat. Okazało się, że 78% kradzieży miało miejsce nie – jak sądzili policjanci – w ciemnych zaułkach, ale na dobrze oświetlonych parkingach przy centrach handlowych w określone dni tygodnia. Zmiana patroli zgodnie z tymi danymi zmniejszyła liczbę kradzieży o 40% w ciągu 3 miesięcy.

Etyka i prywatność – czy Big Brother już tu jest?

Nie oszukujmy się – każda technologia ma swoją ciemną stronę. AI w policji to nie tylko szybsze śledztwa i mniej przestępstw, ale też poważne pytania:

• Gdzie jest granica między bezpieczeństwem a inwigilacją?
• Kto odpowiada za błędy algorytmów?
• Czy możemy ufać systemom, których nawet ich twórcy do końca nie rozumieją?

W Chinach systemy rozpoznawania twarzy są używane do kontroli społecznej na niespotykaną skalę. W Europie i USA debata trwa, ale jedno jest pewne – technologia wyprzedza prawo i etykę. Czy to źle? To zależy, po której stronie kamery się znajdujecie.

Przyszłość – czy policjant będzie potrzebował tylko tabletu?

Nie martwcie się – AI nie zastąpi policjantów w całości. Przynajmniej nie w tej dekadzie. Ale na pewno zmieni ich pracę w sposób, który jeszcze kilka lat temu wydawał się science-fiction:

• Asystenci głosowi: Podczas interwencji policjant będzie mógł pytać AI o historię podejrzanego, sugerowane taktyki czy nawet tłumaczenia w czasie rzeczywistym.
• Drony patrolowe: Wyposażone w kamery z AI, mogą monitorować duże obszary, pozostawiając ludzi do działań wymagających „ludzkiego dotyku”.
• Profilowanie w czasie rzeczywistym: Algorytmy analizujące mowę ciała i mikroekspresje twarzy będą mogły sugerować policjantom, czy rozmówca mówi prawdę.

Czy to brzmi jak inwazja robotów? Może. Ale pamiętajmy, że każdy nowy wynalazek – od radiowozu po policyjny radar – początkowo budził obawy. AI to tylko narzędzie. I jak każde narzędzie – może służyć do naprawiania świata albo do jego niszczenia. Wybór, jak zwykle, należy do nas.

Podsumowanie

AI w policji to już nie przyszłość – to teraźniejszość. Rozpoznawanie twarzy i analiza danych to tylko wierzchołek góry lodowej. Czy to dobrze? Dane mówią, że tak – przestępczość spada tam, gdzie te systemy są używane. Czy to straszne? Trochę tak, zwłaszcza jeśli lubicie swoją prywatność. Ale jak mawiają w policji – jeśli nie masz nic do ukrycia, nie masz się czego bać. Chyba że akurat wasza twarz jest łudząco podobna do poszukiwanego przestępcy… Wtedy nawet AI może się pomylić.

Piotrek

Cześć, jestem Tomasz Nowak – CEO i współzałożyciel NexTech Solutions, globalnego startupu technologicznego, który z 3-osobowego zespołu rozrósł się do ponad 200 pracowników w 7 krajach.

Kim jestem?

Mam 35 lat i od 12 lat działam w branży technologicznej, w tym od 5 lat jako CEO. Z wykształcenia jestem magistrem informatyki (Politechnika Warszawska), ukończyłem również MBA na INSEAD, ale moim prawdziwym uniwersytetem był proces budowania firmy od zera do globalnego zasięgu.

Wierzę w podejmowanie decyzji w oparciu o dane, nie intuicję. Cenię sobie bezpośrednią komunikację i transparentność – zarówno w relacjach z zespołem, jak i na tym blogu. Jestem pragmatycznym wizjonerem – potrafię marzyć o wielkich rzeczach, ale zawsze z planem realizacji w ręku.

Moje wartości

• Transparentność i uczciwość – fundamenty każdego trwałego biznesu
• Innowacyjność – nie jako modne hasło, ale codzienna praktyka
• Kultura organizacyjna oparta na odpowiedzialności i autonomii
• Rozwój pracowników jako klucz do sukcesu firmy
• Globalne myślenie od pierwszego dnia działalności

Poza biznesem

Wstaję codziennie o 5:30, by zacząć dzień od medytacji i treningu. Mimo intensywnego grafiku (ponad 50 lotów biznesowych rocznie), staram się utrzymywać work-life balance. Biegam w triatlonach, gram w tenisa i jestem aktywnym mentorem dla młodych przedsiębiorców.

Najważniejsza rola w moim życiu? Ojciec dwójki dzieci, dla których staram się być obecny mimo wymagającego biznesu.

Dlaczego ten blog?

„Strona Szefa” to moja przestrzeń do dzielenia się praktyczną wiedzą z zakresu zarządzania i budowania globalnego biznesu. Bez korporacyjnego żargonu, bez pustych frazesów, za to z konkretnymi przykładami i danymi.

Piszę zarówno o sukcesach, jak i porażkach – bo to z tych drugich płyną najcenniejsze lekcje. Jak mawiamy w zespole: „Nie ma nieudanych projektów, są tylko eksperymenty z nieoczekiwanymi rezultatami.”

Jeśli szukasz praktycznej wiedzy o budowaniu startupu, zarządzaniu zespołem w szybko rosnącej firmie i skalowaniu biznesu na globalną skalę – jesteś we właściwym miejscu.